Α-περιοδικό Φαινόμενο!

Η λάσπη (η) κυκλοφόρησε σε 27 αντίτυπα το 1995 και αναρτάται στο διαδίκτυο από το 1996.

Η κανονική ιστοσελίδα www.laspi.gr τελεί υπό ανανέωση. Το παρόν ιστολόγιο laspii.blogspot.com φιλοξενεί προσωρινά υλικό της λάσπης (της).

Ο Μανώλης Λαμπράκης ήταν ο πρώτος ηλεκτρονικός αρχισυντάκτης της λάσπης (της) και μέλος της αρχικής ομάδας μαζί με τους Γιάννη (Yanko) Δημητρόπουλο και Αλέξανδρο (Zakman) Ζάκκα. Οι δύο τελευταίοι συνεχίζουν από κοινού με τον Θεόφιλο (Βολταίρο) Παπαδόπουλο ως αρχισυντάκτες. Σημαντική η διαχρονική συμβολή τακτικών συνεργατών όπως ο Μάνος (Hero) Ρούδας, ο Κώστας (Gass) Χαρβάτης και ο BKJ, καθώς και πολλών ακόμη έκτακτων.

Το καλοκαίρι του 2002 το παιχνίδι Τρομο-Πάκμαν της λάσπης (της), εμπνευσμένο από την εξάρθρωση της 17Ν, έγινε διάσημο στο πανελλήνιο. Πολλά κείμενα και παιχνίδια της λάσπης (της) έχουν αναδημοσιευτεί σε ιστοσελίδες ή μαζικά email. Το πιθανότερο είναι ότι κάποια στιγμή μας έχετε διαβάσει ή παίξει χωρίς να το γνωρίζετε!

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

Ελλάς - Δανία - Συμμαχία!

Πολύ πριν μιλήσει ο Παπανδρέου για "Δαν(ε)ία του Νότου", την είχαμε δει να έρχεται:
 
Στην Κοπεγχάγη της Δανίας ο ελληνισμός σημείωσε, κατά τα φαινόμενα, μια μεγάλη διπλωματική επιτυχία. Η τωρινή συγκυρία προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία σε εμάς τους Ελληνες να αποκαταστήσουμε στη συλλογική μας συνείδηση τη θέση μιας χώρας στην οποία, σε τελευταία ανάλυση, χρωστάμε πολλά: της Δανίας!

Ας απαριθμήσουμε τα πράγματα που οφείλουμε σε αυτήν τη συμπαθή χώρα:
  1. Την ίδια μας την ύπαρξη: Πριν από την κάθοδο των μελαχροινών Δωριέων, τα πρώτα Ελληνικά φύλα κατά την μακρινή αρχαιότητα ήταν οι ξανθοί, γαλανομάτηδες και πανύψηλοι Αχαιοί, γνωστοί και ως Δαναοί. Επρόκειτο καταφανώς για Δανούς με προσθήκη του πελασγικού "α" μετά από το "αν", κάτι που παρατηρείται και σε μεταγενέστερες ελληνικές λέξεις όπως "αν-α-δουλειά", "αν-α-βροχιά" κ.λπ.
  2. Την ιστορική μας διαδρομή: Η Δανία επί αιώνες ήταν υπόδουλη στους γείτονες Σουηδούς. Η δανέζικη ανεξαρτησία ήταν το λαμπρό παράδειγμα αντίστασης στον ιμπεριαλισμό του ισχυρού γείτονα. Στη συνέχεια οι Δανοί προκόψανε και μπήκαν πολύ νωρίτερα απ'τους γείτονές τους στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Δεν έπαψαν συνεπώς ποτέ να αποτελούν το εθνικό μας πρότυπο, κι ας μην το είχαμε συνειδητοποιήσει.
  3. Την βασιλική μας οικογένεια: Οι βασιλείς του νεοελληνικού κράτους (με εξαίρεση τον βαυαρό Οθωνα που δεν στέριωσε) ήρθαν από τη Δανία και επί δεκαετίες αποτέλεσαν τον ουσιαστικότερο σύνδεσμό μας με την υπόλοιπη Ευρώπη. Δυστυχώς εδώ και δεκαετίες το βενιζελοπλαστηρικό κατεστημένο αγωνίζεται λυσσαλέα με σκοπό να σβήσει κάθε ίχνος από την παρουσία της δυναστείας των Gluecksburg στη χώρα μας (βλ. "βασιλική περιουσία").
  4. Το τυρί "φέτα": Οι ανιστόρητες διεκδικήσεις των υπουργίσκων μας επισκιάζουν το αναμφισβήτητο γλωσσολογικό δεδομένο ότι η λέξη "φέτα" προέρχεται από τη λέξη "fett" της γερμανοδανέζικης διαλέκτου του Σλέσβιχ-Χολστάιν, ήτοι "λιπαρός". (Λογικό, διότι η φέτα είναι το κατεξοχήν λιπαρό τυρί.) Οσο κι αν μας πληγώνει, την φέτα την πήραμε εμείς από τους Δανούς και όχι το αντίστροφο.
  5. Τα δάνεια: Στεγαστικά, ανοιχτά επαγγελματικά, καταναλωτικά, εορτοδάνεια, διακοποδάνεια, θαλασσοδάνεια… Ολα αυτά δεν θα υπήρχαν (ή τουλάχιστον δεν θα τα λέγαμε έτσι) εάν δεν υπήρχαν οι πρώτοι υπεράκτιοι τραπεζίτες, οι Δανοί, που ήδη από την εποχή των Βίκινγκς ίδρυσαν τράπεζες για την εξυπηρέτηση των αναγκών σε κεφάλαια της ναυτιλίας και του εμπορίου στη χώρα τους και στις αποικίες της.
  6. Τις θερινές επισκέπτριες: Εδώ, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
  7. Την καταξίωση του Νίκου Σαργκάνη: Ο δημοφιλής "πορτιέρο" δεν ήταν απλά ο γκολκήπερ του Ηλυσιακού, της Καστοριάς, του "Θρύλου" ή του ΠΑΟ, αλλά ο ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗΣ, χάρη σ' εκείνη την αξέχαστη βραδιά του 1980 που έπιασε τα άπιαστα και βοήθησε όσο κανείς άλλος στον (εφήμερο, φευ) θρίαμβο της Εθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου.
Δυστυχώς εμείς οι Ελληνες έχουμε αποδειχθεί κομματάκι αχάριστοι. Οχι μόνο ηρωοποιήσαμε (βοηθούσης και της χήρας Παπανδρέου) τον Τσέχο φυγάδα Μίλαν Κούντερα, ο οποίος στην "Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι" έγραψε ότι οι Δανοί έχουν πάψει πια να αποτελούν έθνος, αλλά έχουμε εισαγάγει στο λεξιλόγιό μας, με τη δική μας αβάσταχτη ελαφρότητα, απαξιωτικές για τους φίλους Δανούς εκφράσεις, όπως:
  • Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας (αυτό υποτίθεται ότι το έγραψε ο Σαίξπηρ αλλά στην πραγματικότητα το είπε ο Βενιζέλος την περίοδο του Διχασμού)
  • Φοβού τους Δανούς και δώρα φέροντας
Και, η χειρότερη απ'όλες:
  • Δανικά κι αγύριστα
Ας κάνουμε (σύντροφοι) την αυτοκριτική μας και ας δώσουμε στους Δανούς τη θέση που τους αξίζει στην καρδιά μας. Επιτέλους, δεν υπάρχουν μόνο οι Σέρβοι σ'αυτόν τον κόσμο!

Και ένα ιστορικό ντοκουμέντο για την Ελληνο-Δανική συμπόρευση! 

Ελληνικό νησί, το οποίο προτιμούν πολλοί Δανοί για τις διακοπές τους, είχε ως έμβλημά του την εικονιζόμενη σημαία κατά τη διάρκεια της αυτονομίας του τον 19ο αιώνα.

 
 


Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Τον καιρό των καραμπινάτων ξένων παρεμβάσεων στα εσωτερικά μας

Εθνικός Διχασμός
Το δημοψήφισμα που δεν έγινε ποτέ
Ένα ανέλπιστο εύρημα στα βάθη της Ευρώπης

Κατά τη διάρκεια εργασιών θεμελίωσης διπλοκατοικίας σε προάστιο της Λυών ανακαλύφθηκε ένα παμπάλαιο σεντούκι με ανυπολόγιστης αξίας ντοκουμέντα από την εποχή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Ένα από τα έγγραφα, το οποίο προξένησε την προσοχή μας, τιτλοφορείται: «Σχέδιο Σαράιγ - Για Την Επανένωση Της Ελλάδας» και χρονολογείται από το 1916.

Ξεφυλλίζοντάς το (με προσοχή για να μη διαλυθεί) μάθαμε ότι πρόκειται για πρόταση του Γάλλου στρατηγού Μωρίς Σαράιγ, που αποσκοπούσε στην επανένωση της Ελλάδας την περίοδο του Εθνικού Διχασμού.

Θυμίζουμε ότι εκείνο τον καιρό η χώρα μας ήταν κομμένη στα δύο, λόγω της γνωστής διαφωνίας του τότε βασιλιά με τον τότε πρωθυπουργό. Το «Σχέδιο Σαράιγ» ήταν μια πρωτοβουλία του Γάλλου στρατιωτικού, που ήταν ο αρχιστράτηγος των συμμαχικών δυνάμεων στο μακεδονικό μέτωπο, για επίλυση του αδιεξόδου.

Αρχηγός του «συνιστώντος κράτους» της Θεσσαλονίκης ήταν ο Βενιζέλος. Αυτός έκανε κουμάντο και όχι ο νεαρός Γιωργάκης Παπανδρέου (που αργότερα τοποθετήθηκε νομάρχης της «βενιζελικής» Λέσβου).

Αρχηγός του «συνιστώντος κράτους» της Αθήνα ήταν ένας Κωνσταντίνος, ο οποίος είχε προσθέσει στο όνομά του το αριθμητικό ΙΒ (ο δωδέκατος), για να εμφανιστεί ως ο συνεχιστής ενός άλλου Κωνσταντίνου (του ΙΑ ή ενδέκατου), που ήταν γνωστός και ως Παλαιολόγος γιατί έλεγε παλαιόλογα.

Παρά τα όσα θρυλούνται για «αγεφύρωτο χάσμα» μεταξύ των δύο πλευρών, η αλήθεια είναι ότι οι εκπρόσωποι του Νότου και του Βορρά πραγματοποιούσαν μυστικές συναντήσεις υπό την αιγίδα των ανθρώπων του Σαράιγ. Το «Σχέδιο Σαράιγ» προέκυψε μετά τον τρίτο γύρο διαβουλεύσεων, όταν η προοπτική μιας συμφωνίας φαινόταν πια πολύ κοντινή, επρόκειτο μάλιστα να ανακοινωθεί περί τα μέσα του 1917 και να τεθεί σε δημοψήφισμα από τους πληθυσμούς των δύο κοινοτήτων.

Το δημοψήφισμα όμως δεν έγινε ποτέ. Αντίθετα, ο Βενιζέλος επιβλήθηκε και στη νότια Ελλάδα, με αποτέλεσμα τη ματαίωση του σχεδίου Σαράιγ.

Ο καταλύτης αυτής της εξέλιξης, χωρίς να έχει άμεση εμπλοκή, ήταν ένας τούρκος βεζύρης με το όνομα Μεχμέτ Ταλάτ!

Ο Ταλάτ, άνθρωπος του σουλτάνου, ήταν ο κύριος υπεύθυνος της σφαγής των αρμενίων. Η αποτρόπαια είδηση της γενοκτονίας του ομόδοξου πληθυσμού έφτασε στην Ελλάδα και επηρέασε το κοινό αίσθημα και στα δύο συνιστώντα κράτη.

Η κοινή γνώμη της Νότιας Ελλάδας (επηρεασμένη από τον Κωνσταντίνο), μέχρι εκείνο τον καιρό, ήταν αντίθετη στην εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο. Και συνεπώς αντίθετη και στην επανένωση με τον βενιζελικό Βορρά.

Η είδηση της σφαγής συγκίνησε τόσο πολύ τους έλληνες του Νότου, που αποφάσισαν να άρουν την εμπιστοσύνη τους στον Κωνσταντίνο και να συνταχθούν με τον Βενιζέλο, ο οποίος ανέκαθεν υποστήριζε τη συμμετοχή στο πλευρό των αγγλογάλλων και ενάντια στην οθωμανική και τις λοιπές αυτοκρατορίες.

Με τον τρόπο αυτό, το «Ελληνικό Ζήτημα» λύθηκε χωρίς να χρειαστεί δημοψήφισμα. Το τίμημα βέβαια ήταν σοβαρό (η αρμενική γενοκτονία, αργότερα η μικρασιατική καταστροφή, και πολύ αργότερα τα μπλε και πράσινα καφενεία που υπήρχαν σε όλη την Ελλάδα σε ανάμνηση του Διχασμού) αλλά c'est la vie που λένε και οι Γάλλοι...



ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

  










Μωρίς Σαράιγ, ο μέγας διαμεσολαβητής 


 







Βενιζέλος, το αφεντικό του Γιωργάκη 

 







Κωνσταντίνος, ο συνεχιστής του Παλαιολόγου 



 






Σχέδιο χωρίς Μεχμέτ Ταλάτ γίνεται; 








Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

Ο Εργολαβισμός


Εγκαινιάζουμε την στήλη της Οικολογίας με ένα αφιέρωμα σε εκείνο το κοινωνικό, φιλοσοφικό, πολιτιστικό και οικονομικό ρεύμα που κατόρθωσε να μετατρέψει την Ελλάδα, μια χώρα με ελάχιστη βαρειά βιομηχανία, σε μία από τις πλέον προβληματικές από περιβαλλοντικής πλευράς περιοχές της ευρωπαϊκές ηπείρου. Και αναφερόμαστε φυσικά στον εργολαβισμό.
ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΕΔΩ (δηλ. αλλού)
Όπως όλοι γνωρίζουμε, η κλασική ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα έχει να επιδείξει κατά το πλείστον κομψοτεχνήματα της αρχιτεκτονικής (βλ. Παρθενώνα). Μετά όμως από την επικράτηση του χριστιανισμού, στην πολιτιστική κληρονομιά της Ευρώπης συμπεριελήφθησαν, και όπως φαίνεται συγκίνησαν, οι μνήμες από τον γιγαντιαίο πλην ημιτελή Πύργο της Βαβέλ. 
ΟΙ ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΟΛΑΒΙΣΜΟΥ

Στην εποχή ξυπνήματος της ανθρώπινης φιλοδοξίας που ακολούθησε την βιομηχανική επανάσταση, εμφανίστηκαν οι πρώτοι μεγάλοι οραματιστές, όπως ο Λε Κορμπυζιέ, που όχι μόνο εμπνεύστηκαν από τα περασμένα μεγαλεία αλλά και απετέλεσαν οι ίδιοι έμπνευση για τις μελλοντικές γενιές, συμβάλλοντας στο να γίνει το "κτίζειν" λόγος ύπαρξης για πολλούς ανθρώπους του 20ου αιώνα.
Ο ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΡΓΟΛΑΒΙΣΜΟΣ
Η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες του κόσμου όπου, λίγο μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ο υπαρκτός εργολαβισμός αναγορεύθηκε σε ημιεπίσημη ιδεολογία του κράτους. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η κυρίαρχη παρουσία στα πολιτικά πράγματα της γνωστής οικογένειας από την κωμόπολη που παλιά ήταν γνωστή ως Κιούπ-Κιόι. Ο υπαρκτός εργολαβισμός άλλαξε εκ βάθρων την φυσιογνωμία μιας ολόκληρης χώρας και η επίδρασή του μπορεί να συγκριθεί, παρά τις έντονες ιδεολογικές διαφορές τους, μόνο με αυτή του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Ο ΕΡΓΟΛΑΒΙΣΜΟΣ ΕΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ (ας πούμε)

Οι κοινωνικές συνθήκες πολλών χωρών, κυρίως στην Ασία και την Λατινική Αμερική, έδωσαν πρόσφορο έδαφος για την διάδοση του εργολαβισμού, πολλές φορές με εντυπωσιακά δείγματα γραφής, όπως στην Κουάλα Λούμπουρ.
Ο ΕΡΓΟΛΑΒΙΣΜΟΣ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ
Η Δυτική Ευρώπη, μετά από ωριμότερες σκέψεις αλλά και σθεναρότερες αντιδράσεις από αυτές της Ελλάδας, εφάρμοσε ένα κράμα ανάμεσα στον εργολαβισμό και την διατήρηση της παλιάς αρχιτεκτονικής ομορφιάς. Αυτό ονομάστηκε αρχιτεκτονικός εργολαβισμός (κατ' αναλογίαν προς τον δημοκρατικό σοσιαλισμό) και άρχισε να αποκτά οπαδούς και στην Ελλάδα μετά το 1980. Λίγο αργότερα, με αφορμή την διαπίστωση ότι υπάρχει ανεπάρκεια σε υποδομές, στην Ελλάδα άνθησε και ο μεγαλοεργολαβισμός, που πήρε το όνομά του από τα "μεγάλα έργα" της δεκαετίας του 1990 (και του 2000, και...). 

Η ΜΟΔΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΛΑΒΙΣΜΟΥ
Εκτός από τα συμπαθέστατα οχήματα και λοιπά επαγγελματικά εργαλεία, αξίζει να αναφερθούν και οι μοναδικές ενδυματολογικές συνήθειες (λάσπη στα ρούχα και τα παπούτσια, πέτσινο μπουφάν, πουλόβερ με "V", καρώ πουκάμισα κ.λπ.).


ΕΡΓΟΛΑΒΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ

Αν το παιδάκι σας μια ωραία μέρα σας ρωτήσει "τι είναι ο εργολαβισμός;", εσείς δεν χρειάζεται να προβληματιστείτε για το τι απάντηση θα του δώσετε. Αρκεί να βάλετε στο βίντεο μια κασέτα από την παιδική τηλεοπτική σειρά Μπόμπ ο Μάστορας, η οποία είναι ειδικά προσεγμένη για να μεταδώσει τα μηνύματα του εργολαβισμού στον τρυφερό ψυχικό κόσμο του παιδιού.
Προσεχώς:
  • Η μεταφυσική πτυχή του εργολαβισμού: Το απόκρυφο νόημα του τραγουδιού Της Άρτας το Γιοφύρι
  • Το γλωσσάρι του εργολαβισμού: Τι εννοεί ένας εργολάβος όταν λέει ότι το σπίτι έιναι έτοιμο σε beta version (προφέρεται "μπετά βερσιών")

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Ταινίες των 1980's που αγαπήσαμε


Από το επεισοδιακό ντέρμπυ αιωνίων του 2002, επίκαιρο και σήμερα ως απαραίτητη υπενθύμιση για τα διαχρονικά χάλια του ελληνικού ποδοσφαίρου - που δεν τα ξεκίνησε, και φυσικά δεν θα τα διορθώσει, ούτε ο "παιδοβούβαλος" ούτε ο "άντρας της Χρονοπούλου".

Δαιμονισμένος Αγγελος του Αλαν Πάρκερ (1987)

 
 









Ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Αγγελος προσλαμβάνεται από τον μεγαλοκαρχαρία Ντον Μπαρντίνο για να ανακαλύψει έναν Πειραιώτη πρωτεργάτη του ρεμπέτικου που λέγεται ότι μένει σε μια παράγκα στο Δέλτα του Φαλήρου. Ενώ ο Αγγελος σηκώνει το σακάκι του και αναζητεί την παράγκα, όλα του πηγαίνουν στραβά: πέφτει θύμα ληστείας από τσιγγάνους, η Τροχαία του παίρνει τις πινακίδες επειδή στάθμευσε παράνομα στην παραλιακή, και το αποκορύφωμα: η παράγκα έχει κατεδαφιστεί για να κατασκευαστούν οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις. Στο άκουσμα της λέξης "Ολυμπιακές", ο Αγγελος δαιμονίζεται...


              










Ράμπο 1.1, το Πρώτο Αίμα του Τζωρτζ Κοσμάτος (1985)

              

 









Την ώρα που οι ιθύνοντες επιλέγουν τους χαμηλούς τόνους και την λήθη, ο γενναίος Ράμπο δεν ξεχνά την ατίμωση και τον εξευτελισμό της πρόσφατης ιστορίας και αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Με μια μικρή μυστική αντάρτικη ομάδα θέτουν σε εφαρμογή το σχέδιο "1-1". Ο Ράμπο κρύβεται σε μια παράγκα μέσα στη ζούγκλα του ποταμού Μεκόνγκ και παραμονεύει να εμφανιστεί ο Εχθρός (γνωστός και ως Τσάρλυ). Μετά από δέκα άκαρπα χρόνια ο Τσάρλυ περνά ανυποψίαστος μπροστά από την παράγκα. Ο Ράμπο τον συλλαμβάνει, τον βασανίζει και, με χαρακτηριστική μεγαλοψυχία, τον πηγαίνει στις γυναικείες φυλακές για το υπόλοιπο της ζωής του.
              
 










Ο Σημαδεμένος του Μπράιαν ντε Πάλμα (1983)

              

 








Ο φτωχός Πόντιος γκασταρμπάιτερ από την Δράμα αναζητά απεγνωσμένα να "πιάσει την καλή". Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν, σε ένα καπηλειό ο κουμπάρος του τον πείθει να γίνει διαιτητής. Ξεκινά από την τοπική κατηγορία και σιγά-σιγά αναρριχάται μέχρι την Μπουντεσλίγκα. Η κρίσιμη στιγμή, που (κυριολεκτικά) τον σημαδεύει, έρχεται στον αγώνα Σάλκε - Μπορούσια Ντόρτμουντ. Σε μια αμφισβητούμενη απόφασή του, γίνεται αντικείμενο άγριου ξυλοδαρμού από Τούρκους μετανάστες αλλά και από ναζιστές οπαδούς της Μπορούσια.
              

 









Ε.Τ. ο Εξωγήινος του Στήβεν Σπίλμπεργκ (1982)
       


 







Ο εξωγήινος που κρύβεται στην παράγκα του μικρού Μανωλάκη, σε μια παλιά πολωνική αποικία στην Αφρική, αναγορεύεται σε θαυματουργό μάγο της φυλής. Μαθαίνει τα μυστικά της μπάλας στα παιδιά του χωριού και χτίζει μια ομάδα-πρότυπο. Μετά από έναν τρικούβερτο καυγά όμως εξαφανίζεται και κανείς δεν ξανακούει τίποτα γι'αυτόν.
              

 








Το Χρώμα του Χρήματος του Μάρτιν Σκορσέζε (1982)

              
 









Τι χρώμα έχει το χρήμα; Κόκκινο ή πράσινο;

Την απάντηση σε αυτό το προαιώνιο ερώτημα επιχειρούν να δώσουν ο σοφός Σωκράτης και ο ενθουσιώδης κομψευόμενος νεαρός αντίπαλός του, σε ένα τουρνουά κουλοχέρη για γερά νεύρα. Μάταια προσπαθούν οι θιασώτες του κίτρινου, του μαύρου και των άλλων χρωμάτων να σπάσουν τον κλοιό. Το παιχνίδι είναι για δύο και παίζεται μέχρι τελικής πτώσεως...
              
 








Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν...

Για όσους θυμούνται τους, έστω και βραχύβιους, κόουτς της μεγάλης κόκκινης ομάδας... 

 
  
Ο μικρός Κόλια στους ώμους του γενειοφόρου"θείου"...

=










  


Ο Κόλια και (ο θρύλος) το... βιολί του


Η (ΧΑΜΕΝΗ) ΥΠΟΘΕΣΗ
Τον καιρό του ψυχρού πολέμου, ένας βετεράνος ανατολικογερμανός μαέστρος δραπετεύει μια βροχερή νύχτα μαζί με 22 επιφανείς σολίστες στο Δυτικό Βερολίνο, φορώντας ένα σακκάκι που στάζι και κρατώντας απ'το χέρι τον μικρό ανιψιό του Κόλια, τον οποίο προορίζει για "πρώτο βιολί" σ'αυτήν την ιδιότυπη "ορχήστρα". Μετά από μια αποτυχημένη συναυλία στο Λεβερκούζεν, μουσικοί και μαέστρος εξαφανίζονται, αφήνοντας μόνο του τον μικρό Κόλια, "λίγο έξω απ'το σταθμό", να παίζει βιολί για να βγάλει τα ναύλα του. Πολλοστή διασκευή της συγκινητικής ιστορίας. Το παίξιμο του μικρού Κόλια είναι εφάμιλλο προηγούμενων πρωταγωνιστών όπως του μικρού Παναγιωτάκη (του νεαρού από τα Λεμονάδικα), του ιταλού Αλμπερτίνο (με την χαρακτηριστική καπαρντίνα) και βέβαια του τετραπέρατου σερβοβόσνιου Ντούσαν...

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Και στις (επαναληπτικές) εκλογές, τι; (Ένα κολλάζ από το 1995, πάντα επίκαιρο)

ΨΗΦΟΦΟΡΕ! ΘΥΜΗΣΟΥ
(σου πέφτει το βρακί σου)


ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ...
ΨΗΦΙΣΕ ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ
ΨΗΦΙΣΕ ΤΟΥΣ ΛΑΪΚΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΨΗΦΙΣΕ...




ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ




ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ - ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ - ΤΟΥ ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΥ
ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ - ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ


ΦΥΣΗ - ΨΑΡΕΜΑ - ΠΑΡΑΔΟΣΗ

ΓΕΝΗΚΟΜΣΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗΣ του Αποστόλου
ΔΕΛΑΣΤΙΚ ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΓΑΣΠΑΡ του Χρύσανθου
ΙΜΠΡΑΜ ΝΑΖΗΜ ΡΕΦΙΚΑ του Ναζήμ
ΚΟΝΓΚ ΚΙΝΓΚ του Ούγκ
ΚΡΙΚΟΡΙΑΝ ΜΙΚΙΡΤΙΤΣ του Αγκόπ
ΜΑΤΣΑΣ ΣΑΜΠΕΤΑΪ (ΣΑΒΒΑΣ ΜΙΧΑΗΛ) του Μπενάκη
ΜΟΥΣΧΟΥΡΗ ΙΩΑΝΝΑ (ΝΑΝΑ) του Κωνσταντίνου
ΜΠΙΤΧΑΒΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Γεωργίου
ΠΑΝΑΓΟΥΛΙΑΣ ΑΛΚΕΤΑΣ του Ιωάννη
ΠΕΟΓΛΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑΣ του Δημητρίου
ΣΑΜΠΕΘΑΪ ΣΑΜΠΕΘΑΪ του Ισαάκ
ΦΑΪΚ ΦΑΪΚ του Γκαλήπ
ΧΑΡΜΠ ΜΑΑΜΟΥΝ - ΙΩΑΝΝΗΣ του Αμπντούλ - Λατίφ
ΧΑΤΖΗΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΙΜΟΣ του Δημητρίου


ΠΙΣΤΗΣ - ΑΓΩΝ
ΣΥΝΕΠΕΙΑ - ΑΝΑΥΩΣΗ

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

Τα μήλα των εσπερίδων (και όχι της έριδος με τον Τσίμα)


Το 1996 η λάσπη (η) παρουσίασε σε παγκόσμια αποκλειστικότητα μια συνταρακτική συζήτηση για την ελληνική γλώσσα, η οποία αναδημοσιεύεται εδώ.  

ΤΑ ΜΗΛΑ ΤΩΝ ΕΣΠΕΡΙΔΩΝ
Ένας ακόμη άθλος του Παύλου-Ηρακλή Τσιμπουαρώ

 
 




Θέμα: ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ (Π.Η.Τ.): Φίλες και φίλοι, καλησπέρα σας. Στα "Μήλα Των Εσπερίδων" σήμερα θα μιλήσουμε για την γλώσσα. Με τη βοήθεια των εκλεκτών προσκεκλημένων μας, θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε πολύπλευρα το γλωσσικό ζήτημα. Ένα ζήτημα, που πιστέψαμε όλοι ότι είχε λυθεί με την καθιέρωση της Δημοτικής. Ας βάλουμε όμως εδώ μια τηλεοπτική άνω τελεία και ας παρουσιάσουμε τους αποψινούς μας καλεσμένους. Στο στούντιο είναι:
- ο κ. Χρύσανθος Τακουνάς, εκτελωνιστής-γλωσσολόγος,
- ο κ. Ερνέστος Μανάβης, γεωργός-συγγραφέας,
- ο μεγαλοεκδότης και χονδρέμπορας πλανητών κ. Γκαςς.

Στην συζήτηση θα παρέμβουν επίσης, από το στούντιο της Πλάκας:
- ο καθηγητής γλωσσολογίας κ. Μπάμπης Νιώτης,
- ο δημοσιογράφος κ. Τζαννής Τάκος,
- ο εκδότης της εφημερίδας Στόκος κ. Καψαλισμένος και, από το σπίτι του, ο πιο καλός
- ο μαθητής του Αρχιδιδάσκαλου...

Μαθητής (Λ.Θ.): Οχι, όχι Αρχιδιδάσκαλος, Έθνοδιδάσκαλος.

Π.Η.Τ.: Τέλος πάντων, τέλος πάντων, ο πιο καλός ο μαθητής του ΕθνοΔιδάσκαλου Λάσκου, κυριος Λασκόθημος.

Λ.Θ.: Δεν έχω γίνει κύριος ακόμα, θα γίνω κύριος όταν γίνω Ελληνας. ΜΗ ΜΕ ΞΑΝΑΠΕΙΣ ΚΥΡΙΟ!

Π.Η.Τ.: Εντάξει μην εκνευρίζεστε, σκέτο Λασκόθημος.

Λ.Θ.: ΜΗ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ ΣΤΟΝ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ, ΕΝΑΣ ΕΙΜΑΙ!

Π.Η.Τ.: Εντάξει, ηρέμησε, να ξεκινήσουμε καμμιά φορά. Κύριε Τακουνά, ακούμε συχνά να γίνεται λόγος για τα ελληνοαγγλικά, τα Greeklish, μια ιδιότυπη διάλεκτο που χρησιμοποιούν κυρίως οι νεότεροι...

Χ.Τ.: Νεώτεροι, κύριε Τσιμπουαρώ, με ωμέγα.

Π.Η.Τ.: Μου ξέφυγε το βραχύ φωνήεν, κύριε Τακουνά. Συγνώμη...

Χ.Τ.: Η συγγνώμη θέλει δύο γάμμα!

Π.Η.Τ.: (προσπαθεί να διατηρήσει την ψυχραιμία του) Ας μιλήσουμε λοιπόν για τα Greeklish, κύριε Τακουνά.

Ε.Μ.: Σιγά να μην θέλει και τρία γάμμα η συγνώμη! Αν είναι έτσι, γιατί δεν την λέμε συγκνώμη;

Π.Η.Τ.: Ναι, αλλά δεν λέμε και "έγγυος";

Χ.Τ.: Δεν είναι "έγγυος", είναι "έγκυος". Η έγκυος είναι εν+κύηση - γι'αυτό και όταν διαβάζουμε "2 χρόνια εγκύηση" πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί: το μάξιμουμ λογικά είναι εννέα μήνες. [Χειροκροτήματα!]

Gass: Ναι, αλλά και το αεροπλάνο στα φραγκοχιώτικα γράφεται aeroplano, δεν είναι να απορεί κανείς? Συνεπώς η λέξη έγγυος είναι υπερβατική.

Λ.Θ.: Έροσθω. (Κοινό μουρμουρώντας: άρρωστε!) Οχι φίλε, αυτά είναι εβραϊκά. Η κάθε λέξη είναι ένας αριθμός. Η λέξη έγγυος είναι ταυτότις 681.681 ημέρες δεν είναι 9 μήνες, αλλά 22.7 μήνες που μένουν για να γίνω Ελληνας και να γίνουν αυτόματα και οι υπόλοιποι κάτοικοι της Γης Ελληνες, εκτός από τους 6,666,666 βελζεβούληδες που θα καούν στο πυρ της κολάσεως. Τώρα που είπα πυρ, πιάσε μια μ-πύρ-α, που είναι πυρ, γυνή και θάλασσα, δηλαδή θα πιώ την μ-πύρ-α, θα γ***** την γυνή γυμνή και θα κάνω ένα μπανάκι στην θάλασσα, όταν γίνω Ελληνας.

Χ.Τ.: Αυτά είναι απαράδεκτα. Είσαι όνος.

Λ.Θ.: Ναι, εγώ είμαι όνος, γιατί αν φέρεις το ν μπροστά γίνομαι νοός. Εσείς είστε άλογα και ψηφίζετε σύμφωνα με τον εκλογικό κατ'άλογο. Δεν έχετε λογική, είστε άλογα.

Gass: Καθόλου απαράδεκτα κύριε! Για δέστε: Πολλαπλασιάστε το 681 με το γνωστό νούμερο 0,9779735682819 και τσούπ, 666! Αρα η λύσις είναι δεκτή στο σύνολον R.

Π.Η.Τ.:Το θέμα μας ήταν το γγ.

Μ.Ν.: (Από το παράθυρο) Μπορώ να παρέμβω;

Π.Η.Τ.: Παρακαλώ, κύριε Νιώτη.

Μ.Ν.: Να θυμίσω στους αγαπητούς συνομιλητές μας ότι τα δύο γάμμα δεν προφέρονται κατανάγκη ως γκ. Για παράδειγμα, μπορεί να λέμε άγγελος, αλλά δεν λέμε συγκραφέας ή συγκνώμη. Τα δύο γάμμα προέρχονται κατά κανόνα από σύνθεση λέξεων με τελικό ν και αρχικό γ. Η επικράτηση της μιάς ή της άλλης προφοράς, το αν δηλαδή θα προφέρονται ως γκ ή γ, είναι καθαρά θέμα φυσικής επιλογής και δεν ακολουθεί κάποιους απαράβατους κανόνες.

Gass: Οι αρχαίοι υμών πρόγονοι λοιπόν πώς μιλούσαν? Εχει σωθεί καμιά βιντεοκασσέτα?

Τ.Τ.: Μήπως θα ηδυνάμην να παρέμβω κ'αγώ;

Π.Η.Τ.: Ίσως αργότερα, κύριε Τάκο. Ας μην ξεφύγουμε από το θέμα μας. Κύριε Τακουνά, τι είναι, επιτέλους, τα Greeklish;

Χ.Τ.: Η λέξη "Γκρήκλις" ή "Γκρήνγκλις" δημιουργήθηκε κατ'αναλογίαν προς τα "Spanglish", "Franglais", και "Gerglish". Είναι μια γλώσσα-κράμα που αποτελεί την προσαρμογή της ελληνικής σε αγγλόφωνο περιβάλλον. Παλιά, όταν λέγαμε αγγλόφωνο περιβάλλον εννοούσαμε την Αμερική, τον Καναδά, ή την Αυστραλία. Στην Αμερική ήταν που πρωτοχρησιμοποιήθηκε ο όρος Γκρήνγκλις.

Gass: Οχι, τότε ήταν άλλο το φαινόμενο κι άλλες οι λέξεις και οι τεχνικές. Τότε έλεγαν λ.χ.
"Πλακώσανε τα μπιλοζίρια και φριζάρανε τα λέκια" που σημαίνει ότι οι θερμοκρασίες είναι υπό το μηδέν και παγώσαν οι λίμνες. Τα γκρίγκλισsh ήταν επινόηση του στρατού όταν έστελνε telex και τέτοια κόλπα.

Χ.Τ.: Εκεί ήθελα να καταλήξω. Νομίζω ότι πρόσφατα κυκλοφόρησε ένας δίσκος με ελληνοαμερικάνικα ρεμπέτικα της δεκαετίας του 50...

Π.Η.Τ.: Το Καφέ Αμάν Αμέρικα.

Gass: Cafe Bagdad.

Χ.Τ.: Ακριβώς, εκεί λοιπόν έχουμε ένα δείγμα των πρώτων Γκρήνγκλις. Πρόκειται για ελληνικά, απλοποιημένα κάπως, και με μεγάλη διείσδυση αγγλικών λέξεων, ιδίως αυτών που αναφέρονται σε αντικείμενα καθημερινής χρήσης, π.χ. τα στέκια που είναι οι μπριζόλες, το κάρο που σημαίνει αυτοκίνητο, το τσέκι, και τόσα άλλα.

Λ.Θ.: Οχι, αυτά δεν είναι ΑγγλοΕλληνικά, είναι βαρβαρικά, είναι Greeklish, γιατί ειστε Γρεκοί, δεν είστε Ελληνες.

Χ.Τ.: (ειρωνικά) Και γιατί είμαστε Γραικοί;

Λ.Θ.: Γιατί όλος ο κόσμος σας λέει Greece. Το λέει και ο Πλάτων: Ουδεμία σχέση έχετε με τους ενδόξους Ελληνες προγόνους σας, ουδεμία, ΟΥΔΕΜΙΑ! Κάπως έτσι μου το είχε πει ο δάσκαλος νομίζω .... (πίνει την μπύρα που του έφεραν)

Π.Η.Τ.: Χμ, ενδιαφέρον ....

Χ.Τ.: Το 'χμ' είναι επιφώνημα που δηλωνει σκέψη και πρέπει κανονικά να είναι πιο μακρόσυρτο. Μάλλον όμως δεν σκέφτεστε και πολύ, γι'αυτό και βρίσκετε αυτή τη βλακεία ενδιαφέρουσα ....

Gass: Πράγματι, κι εγώ άκουσα μόνο ένα
"μ". Θα περίμενα τουλάχιστον 3.

Λ.Θ.: Εν-Δία-φέρουσα. Αυτή που γέννησε τον Δία και όλες οι έγγυες των τελευταίων 5 ετών είναι σε εν-Δία-φέρουσα, γιατί τα παιδιά που θα γεννήσουν είναι Δίες, δηλαδή θα γίνουν Ελληνες.

Π.Η.Τ.: Εμ, ίσως, αλλά ας γυρίσουμε στο θέμα μας, που είναι τα Greeklish. Αν δεν κάνω λάθος κάτι αντίστοιχο συνέβη και με τα ελληνικά στην Καππαδοκία...

Καψ.: (Ρυθμικά) Η Καππαδοκία - είν'ελληνική!

Π.Η.Τ.: Παρακαλώ, κύριε Καψαλισμένε, ας μην ξεφεύγουμε από το θέμα μας! Όλοι θυμόμαστε ότι είχε ξαναγίνει λόγος για τα Γκρήκλις πριν μερικά χρόνια, όταν μεσουρανούσε η συζήτηση γύρω από τα λεγόμενα lifestyle περιοδικά, που πολλοί τα θεωρούν ως κήρυκες του μηδενισμού. Εσείς, κύριε Τάκο, πιστεύετε ότι ήταν δικαιολογημένος όλος αυτός ο θόρυβος;

Τ.Τ.: Οι αναγνώσται και δη οι εντρυφούντες εις τοιούτα φληναφήματα διατελούν σε προκεχωρημένη σύγχυση έχοντες μεταβληθεί εις υποχείρια των εκδοτών ου μην και αρχισυντακτών, συντακτών, χρονογράφων και "αρτ ντιρέκτορς", οίτινες προάγουν την εικονολαγνεία και διά τους οποίους η μόνη αρμόζουσα απάντηση από πλευράς του εγγράμματου και σώφρονος καταναλωτού είναι η άρνηση της ενισχύσεώς τους, γνωστή και ως "μποϋκοτάζ". Κοινώς, ούτε μία δραχμή στους "λαϊφσταϊλτζήδες"!

Ε.Μ.: Για μένα, αυτός ο θόρυβος για τη γλώσσα και το ύφος αυτών των περιοδικών, για τον δήθεν μηδενισμό ή ζαμανφουτισμό ή ο,τιδήποτε άλλο, δεν είναι τίποτε άλλο από τον επιθανάτιο ρόγχο του πνεύματος Παπαθεμελή! Τι να πρωτοθυμίσω στους τηλεθεατές μας από αυτήν την τρέλα; Την απόρριψη από τη Βουλή των νέου τύπου δελτίων ταυτότητας, επειδή δεν περιείχαν ένδειξη θρησκεύματος; Το "φαινόμενο Σαμαρά"; Τα "μυστικά κονδύλια";

Gass: Οχι μόνο μηδενιστικά, όχι μόνο ζαμανφουτιστικά, σαδιστικά θα έλεγα. Κι εμείς ως καλοί καταναλωτές μαζοχιζόμαστε.

Καψ.: [Προσωπικά θιγμένος] Ιδού ο ανθέλλην!

Gass: ...και ξεύρετε, μαζoχισμός σήμερα είναι η εξωτερίκευση της εσωστρεφούς εσωτερικότητας του ατόμου που προέρχεται από την υπερβολικά αντιμαζικοποιημένη αντίληψη που επικρατεί στη σημερινή φορμαλιστική κοινωνία της ιμπεριαλιστικά μεθοδευμένης υπερκατανάλωσης, κατάσταση που εγκυμονεί χιλιάδες κινδύνους για πολιτικοαθλητικά έκτροπα τα οποία ενδέχεται να οδηγήσουν σ
' έναν ανεξέλεγχτο σοδομογομορισμό, ο οποίος αναμφίβολα θα οδηγήσει το άτομο σε ολοκληρωτική καταστροφή της προκαθορισμένης προλεταριακής κουλτούρας που καθείς μας έχει σχηματίσει.

Ε.Μ.: Εγώ δεν σας διέκοψα! Αφήστε με να ολοκληρώσω!

Π.Η.Τ.: Παρακαλώ.

Gass: Παρακαλώ.

Λ.Θ.: Οχι, μη λες παρακαλώ, γιατί έτσι καλείς τον παρά, δηλαδή τον μαμωνά, τον Maitreya, τον Γιαχβέ, τον 666, τον βελζεβούλη. Αν τον καλείς, θα έρθει και θα σου πάρει την ψυχή και θα καείς στο πυρ μαζί με τους υπόλοιπους 6,666,665 βελζεβούληδες. Παίδι! Πιάσε μια μ- πυρ-α ακόμα.

Π.Η.Τ.: Μην διακόπτετε. Κύριε Μανάβη συνεχίστε ....

Ε.Μ.: Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τη "θεούσα" κυρία Λιάνη; Ή, το τρομακτικότερο απ'όλα, την αναβίωση, το βρυκολάκιασμα της υποτακτικής με ήτα από τον κ. Ψυχοπονιάρη, που στην εφημερίδα του γράφει "να ξεκινήση", με "-η" και όχι με "-ει"; Είναι τυχαίο που αυτός ο άνθρωπος τοποθετήθηκε διοικητής στο ’γιο Όρος;

Π.Η.Τ.: Δυστυχώς ο κ. Ψυχοπονιάρης δεν είναι παρών και δεν μπορεί να απαντήσει...

Χ.Τ.: Έπρεπε να έχει προσκληθεί και να είναι παρών, αντί να κρύβεται στις Καρυές! Εάν υπάρχει ένα όνομα που είναι συνώνυμο του γλωσσικού ολέθρου, αυτό είναι το Ψυχοπονιάρης. Ξεχνούμε άραγε τον Γιάννη Ψυχοπονιάρη, προφανώς προπάππο του σοφολογιωτάτου, τον συγγραφέα του απεχθούς Ταξιδίου, ο οποίος εκόντεψε να τινάξει την γλώσσα στον αέρα στο τέλος του 19ου αιώνα; Τον έχουμε λησμονήσει;

Gass: Κατά τα φαινόμενα...

Π.Η.Τ.: Εγώ, προσωπικά, δεν τον πρόλαβα...

(Το στούντιο σείεται από τα γέλια και τις φωνές του κοινού, και τις άναρθρες κραυγές του Χρύσανθου Τακουνά. Διακοπή για διαφημιστικά μηνύματα.)

Π.Η.Τ.: Φίλες και φίλοι, μιλήσαμε έως τώρα για τα "Γκρήκλις", το κράμα από αγγλικά και ελληνικά που προτιμούν πολλοί νέοι. Η γλώσσα όμως δεν είναι μόνο αυτή που μιλάμε, αλλά και αυτή που γράφουμε. Και δεν υπάρχουν μόνο τα "Γκρήκλις" της καφετέριας, αλλά και τα γραπτά "Γκρήκλις", που μερικοί τα αποκαλούν και "Φραγκολεβαντίνικα" ή "Φραγκοχιώτικα", δηλαδή, τα ελληνικά γραμμένα με αγγλικούς / λατινικούς χαρακτήρες. Εσείς κύριε Μανάβη, τι πιστεύετε για τα γραπτά "Γκρήκλις";

Ε.Μ.: Ego pistevo afto pou pistevi i syntriptiki pliopsifia ton kompiouteradon simera: Greeklish rules! Ζήτω τα Greeklish!

[Από την κεντροαριστερή πτέρυγα του κοινού:] "Zitooo!"

Καψ.: Ζήτω το Έθνος! Ζήτω ο Στρατός! Ζήτω ο Αδελφός Ράντοβαν!

[Από την ακροδεξιά πτέρυγα του κοινού:] "Ζήτωωω!"

Gass: Ζήτω το Lokal Bass. (δις)

Καψ.: [ακάθεκτος]: Ζήτω αι Ένοπλοι Δυνάμεις.

Χ.Τ.: "Ζήτωσαν", κύριε Καψαλισμένε, πληθυντικός είναι!

Καψ.: Δεν μας χ**ετε, κύριε Τακουνά;

Gass: Κύριε Καψ! Κύριε Καψ! Σας ανακαλώ εις την τάξιν!

Π.Η.Τ.: Νομίζω πως το παρακάναμε με τον πληθυντικό, αγαπητοί φίλοι. [Περιμένει να ησυχάσει λίγο το κοινό.] Κύριε Μανάβη, εξηγήστε μας, γιατί να προτιμά κανείς τα Greeklish;

Ε.Μ.: Kat'arxin, den xreiazetai na allazeis kathe ligo kai ligaki glossa: ctrl+alt kai dostou kai matadostou... aman pia!

Λ.Θ.: Ετσι μιλαγε και ο Παναγούλιας που μας το έπαιζε Αμερικάνος και μεγάλος προπονητής, ενώ στην πραγματικότητα είναι πάνα-γούλιας, δηλαδή οι γουλιές που έπινε ο Πάνας, γι'αυτό όπου πάει προπονητής τον πίνει. Επρεπε στο Μουντιάλ να είχαν πάρει προπονητή τον Αλέφαντο, (γέλια από το κοινό) που είναι Αλεφα-όντως, γιατί το γράμμα Α δεν το λένε άλφα, αλλά Αλεφα. Αλφα το λένε οι Εβραίοι. Τα σκορ που φέραμε είναι η Πελοπόννησος. Γι'αυτό φέραμε...







και μετά έκανα το σεισμό στην Μαλακάσα.

Π.Η.Τ.: Παρακαλώ, κάντε πως δεν τον ακούσατε και συνεχίστε.

Χ.Τ.: Μη γίνει κανένας σεισμός τώρα και τρέχουμε ....

Gass: Σεισμός? Τεκτονικός ε? Ααα, να που αποκαλυφθήκατε. Μασώνοι!

Π.Η.Τ.: (ειρωνικά) Γιατί, μπορεί; Συνεχίστε άφοβα.

Χ.Τ.: Εάν κανείς βαριέται να αλλάζει γλώσσα (όπως ΚΑΙ εγώ), τότε ας δοκιμάσει και "δη άδερ γουέη αράουντ", δηλαδή (πού και πού!) να τα γράφει όλα με ελληνικούς χαρακτήρες!

Ε
.Μ.: Γκρήηηκ? Νόοοου γουέεεεεηηηη! Mpliah! Ftou! Kaka! Write greeklish or disconnect! Είστε εγκάθετος του Κουτσογιωργικού μπλόκ!

Χ.Τ.: Ορίστε;

Ε.Μ.: Damn'! Ο αείμνηστος Μένιος δεν είχε βγάλει εκείνο τον φοβερό νόμο, ότι όλες οι επιγραφές, ταμπέλες, επωνυμίες, δίσκοι μουσικής, κλπ, πρέπει να έχουν τα πάντα γραμμένα πάνω τους με ελληνικούς χαρακτήρες;

Gass: Ναι, και το πήρε τοις μετρητοίς γνωστό περιοδικό πληροφορικής και έτσι μάθαμε κι εμείς την
"λανθάνουσα μνήμη υστεροεγγραφής κατά ριπές"!

Χ.Τ.: Τι να περιμένεις από κάποιον, θεός σχωρέσ'τον, που το όνομά του μεταφράζεται ως "Lame(r) George";

Ε.Μ.: Ena allo kalo me ta Greeklish: den paizeis lottaria an o allos tha diavazei "Geia sou Mitso" i "?ISO8859=D9=FF=A0=F2=CF=...." kai den symmazevetai...(ase de tin periptosi pou grafeis ellinika kai vgainoun ta gnosta kai os... finlandika!!!).
Kserete posos kosmos diavazei mail apo mixanimata sta opoia den mpo roun na mpoun Ellinika? (foitites se panepistimia ekso klp...) Give the mailers a chance!

Gass: ...=D8 αναλφάβητε!

Χ.Τ.: Εννοείται ότι πρέπει να σκεπτόμαστε πάντα και τον παραλήπτη! Φαντάζομαι, όμως, ότι με τα Windows 95 ένα αρκετά μεγάλο μέρος των χρηστών μπορούν να διαβάσουν και να γράψουν στο ελληνικό αλφάβητο. Ή όχι;

Gass: Τα γουίντοζ είναι όργανον του Σατανά!

Ε.Μ.: Bill Gates sucks!

Gass: Big time!

Λ.Θ.: Ο Bill Gates είναι σάκος; Δεν το είχα σκεφτεί αυτό. Είχα σκεφτεί όμως ότι η Micro soft είναι μικρή και απαλή, δηλαδή 1293, δηλαδή ο200 ν100 ‘80 α3 ε10 ο400 ο500. Και ο νοών νοείτω.

Χ.Τ.: Η πολλή παρέα με συμπαθέστατους πλην υπεραπλουστευτές και ως εκ τούτου γλωσσικά νοσούντες έφηβους ή μετέφηβους έχει αρνητική επίδραση στην μνήμη και την κριτική μας ικανότητα.

Ε
.Μ.: Ta greeklish einai anatreptika! Poly sto ethnikistiko to exoun riksei polloi tora teleytaia kai den goustaro! Eimai greeklishtis! Greeklish kai ksero psomi!

Καψ.: Αίσχος!

Gass:
Αυτό είναι σκανδαλώδες!

Χ.Τ.: Ο ανεπανάληπτος καθηγητής της Δομοστατικής κ. Τονίνιο Τρέζο προειδοποιούσε τους υποψήφιους μηχανικούς ότι η ώρα της αλήθειας θα είναι "όταν έρθει ο σεισμός..." - και εγώ απευθύνω μια εξίσου σημαντική προειδοποίηση σε όλους μας: η ώρα της αλήθειας θα είναι "όταν έρθει ο Γκρηκλισμός..."

Gass: Για να μη μιλήσουμε κιόλας για τη μέθοδο υπολογισμού αντίστασης ολισθακάτου των Jin Ping-Zhong, Su Ba-Ying και Tan Zhong-Kai, όλοι τους γνωστοί Ελληνες ερευνητές.

Ε.Μ.: Κινδυνολογείτε! Ευτυχώς, οι νέοι σήμερα δεν "μασάνε"! Neocyber Frangolevantinist!
Anarchoasciiist! Asciist Fundamentalist! Greeklishist!

Χ.Τ.: Ragiadist!

Καψ.: Πέσ'τα Χρυσόστομε!

Χ.Τ.: Χρύσανθος λέγομαι!

Λ.Θ.: Δηλαδή είσαι το άνθος του χρυσού, το προϊόν του μαμωνά, το σπέρμα του κακού! Ιδού ο Αντίχριστος!

Χ.Τ.: Ελεος!

Καψ.: [αγνοώντας τους] Τα Γκρήκλις είναι ο μανδύας του Αντίχριστου και του 666! Είναι εβραιομασονικό σχέδιο για τον αφελληνισμό μας!

Gass: Γειά στο modem σου!

Χ.Τ.: Απλώς πιστεύω ότι είναι σκέτη βλακεία, όταν μπορείς να τα αποφύγεις. Πιστεύω ότι υπάρχει το ακόλουθο φιλοσοφικό δίλημμα με τα Γκρήκλις: Θα αποτελέσουν, σε κάποια μελλοντική στιγμή, "μέρος" της ελληνικής γλώσσας; Το έκαναν οι Κινέζοι, με επίσημη μεταγλώττιση των ιδεογραμμάτων σε λατινικούς χαρακτήρες. Π.χ. για το όνομα του Μάο, όλοι γράφουν πια "Mao Zedong" και όχι "Mao Tse-tung" ή ό,τι άλλο θέλει ο καθένας. Αυτή είναι η μία δυνατότητα. Η άλλη είναι να περιορισθούν τα Γκρήκλις, εκ των πραγμάτων, στον "υπηρεσιακό"/"βοηθητικό" ρόλο που έχουν σήμερα και στην "αναρχική" μορφή τους.

Καψ.: Μας λέτε για τους Κινέζους, όταν σε θέματα γλωσσικής κάθαρσης μας έχουν δείξει το δρόμο οι πιο κοντινοί μας Γάλλοι. Ο μόνος δρόμος είναι η απαγόρευση των Φραγκολεβαντίνικων! Η καθαρή λύση! Η τελική λύση!

Ε.Μ.: Εσείς και ο κ.Πλεύρης πιθανώς θα ήσασταν θιασώτες μιας τέτοιας λύσης, αλλά θέλω να πιστεύω ότι για τον υπόλοιπο κόσμο, δεν τίθεται τέτοιο θέμα!

Μ.Ν.: Αν μου επιτρέπετε μια αναδρομή, τα Γκρήκλις χρονολογούνται, ίσως, από την Αναγέννηση ή και νωρίτερα, όταν ξεκίνησε η συστηματική σπουδή της αρχαιοελληνικής γραμματείας, που απαιτούσε μεταγλώττιση των ελληνικών χαρακτήρων σε λατινικούς. Παρεμπιπτόντως, βάσει αυτών των μεταγλωττίσεων αναπτύχθηκε και η λεγόμενη "ερασμιακή προφορά" των αρχαίων ελληνικών, βασικό χαρακτηριστικό της οποίας ήταν η προφορά των διφθόγγων ως δύο ξεχωριστά φωνήεντα, όπως: - "κοϊνέ" = κοινή (koine) - "παροϊκία" = παροικία (paroikia) - "Ελόιζις" = Ελευσίς (Eleusis) Εμείς, βέβαια, συνεχώς υπενθυμίζουμε στους "δυτικούς" ότι δεν προφέρονται έτσι οι δίφθογγοι. Εκείνοι όμως πιπιλίζουν συνεχώς την ίδια καραμέλα: "τα αρχαία ελληνικά είναι διαφορετική γλώσσα από τα νεοελληνικά" και, εφ'όσον δεν υπάρχουν ηχητικά ντοκουμέντα από την αρχαιότητα, η ερασμιακή προφορά είναι αποδεκτή, όσο και οποιαδήποτε άλλη.

Χ.Τ.: Να συμπληρώσω εδώ ότι η απόλυτη γελοιοποίηση της ερασμιακής προφοράς έγινε, αναμφισβήτητα, από τον Χάρρυ Κλύνν σε δίσκο του γύρω στο 1980, όπου σατίριζε την απόπειρα του Ζισκάρ Ντ'Εσταίν να μιλήσει Ελληνικά στην τελετή υπογραφής της συμφωνίας εισόδου μας στην ΕΟΚ (Ζάππειο 1979). Ο Ζισκάρ του Χ.Κλύνν χρησιμοποίησε την ελληνική "παγοϊμία": "Εντό ο κόσμος καϊγκετάϊ κάϊ το μοϊνί κτενίζεταϊ".

Ζ.ντ'Ε.: [Με έντονη γαλλική προφορά και οργίλο ύφος] Να παγέμβω;

Π.Η.Τ.: Ίσως αργότερα, κύριε πρόεδρε. Στο θέμα μας ....

Λ.Θ.: Ναι φίλε σωστά! Ο Χάρρυ Κλυνν φταίει, γιατί στην εκπομπή του, Πολίτης Κλυνν, πάταγε κάτι κεραυνούς στο πάτωμα. Οι κεραυνοί είναι του Δία! Είναι Μασώνος, δηλαδή ο όνος μας, μας λέει να τον καβαλήσουμε, για να μας καβαλήσει μετα αυτός τον σβέρκο σαν βελζεβούλης που είναι!

Χ.Τ.: Δεν είμαστε φίλοι. Πριν μας είπες ότι είσαι όνος, δηλαδή νοός.

Λ.Θ.: Ναι, αλλά δεν ζητάω να με καβαλήσετε.

Π.Η.Τ.: Δηλαδή μας λες ότι είσαι Μασώνος, μόνο που δεν θέλεις να σε καβαλήσουμε.

Λ.Θ.: Οχι, δεν είμαι Μασώνος, είμαι σκέτος όνος.

Ε.Μ.: Vasika, ta greeklish exoun kai allo ena pleonektima: I profanis apousia tonon, se syn diasmo me tin ellipsi kapoion fonienton apo tin aggliki glossa voithoun sto na grafeis elafros grigorotera!

Χ.Τ.: Με τα λιγότερα φωνήεντα, δεν γράφεις και γρηγορότερα. Για σκεφτείτε το! Στέκει;

Ε.Μ.: Vasika, skeftesai ligotero, ara grafeis pio grigora! Etsi den einai? I mipos kano lathos?

Χ.Τ.: Είναι θλιβερό να πρέπει να σκέφτεσαι εάν θα χρησιμοποιήσεις ωμέγα ή όμικρον! Και σίγουρα, είναι και θέμα αξιών, δηλ. υποκειμενικό. Εγώ πιστεύω ότι τη γλώσσα μπορούμε να την "πασπατεύουμε", αλλά όχι και να την "ξεσκίζουμε" στο όνομα της ευκολίας.

Ε
.Μ.: Xmmm... I nea elliniki pou milame einai outos i allos kseskismeni glossa... (gia ayto leme einai kai oxi esti... thymasai ti simaine sta arxaia to einai???)

Χ.Τ.: Η εξέλιξη των γλωσσών ούτως ή άλλως τείνει προς την κατάσταση μέγιστης εντροπίας. Και οι ιταλοί λένε "e" και όχι "est" (το "εστί" των λατίνων), όμως δεν θεωρείται γι'αυτόν τον λόγο "ξεσκισμένη" η γλώσσα τους. Βέβαια, "η ιστορία γράφεται από τους νικητές". Όπερ, κάποιες (ή ίσως οι περισσότερες) εξελίξεις αρχικά χαρακτηρίστηκαν ως "ξεσκίσματα", αλλά μετά υιοθετήθηκαν και καθιερώθηκαν.

Ε.Μ.: Nai, alla stin Ellada yparxoun tosoi ksenoi...

Καψ.: Να απελαθούν!

Λ.Θ.: Ναι! Και οι Λακεδαιμόνιοι ξένοι είναι. Είναι η κάθοδος των Λακε-δαιμωνίων, δηλαδή των βελζεβούληδων, των 666.

Gass: Ξεφύγατε!

Π.Η.Τ.: [Αγνοώντας τους, επιτέλους!] Συνεχίστε κύριε Μανάβη.

Ε
.Μ.: ...Den einai eukolotero na mathoun ellinika otan yparxoun ta Greeklish?

Χ.Τ.: Εξκιούζ μι, αλλά αυτά είναι ΤΚ9 (δηλ. Του Κ**** τα 9μερα )! Όταν πρέπει ή θέλει κάποιος να μάθει τη γλώσσα, θα το κάνει. Στη Σουηδία, με τους τόσους μετανάστες, τα Σουηδικά δεν είναι λιγότερο δύσκολα από τα Ελληνικά. Το αντίθετο! Και όμως, όσοι βρέθηκαν εκεί, τι "είδαν" μπροστά τους; Μα φυσικά... "Speak Swedish or die!" Ή κολυμπάς ή πνίγεσαι. Και φυσικά, έμαθαν κολύμπι...

Ε.Μ.: It's only a language - let's rock!

Χ.Τ.: If you're not part of the solution, you're part of the problem!

Gass:
Ναι, and, a seminar on time travel will be held two weeks ago.

Π.Η.Τ.: Υπενθυμίζω ότι συζητούμε για την ΕΛΛΗΝΙΚΗ γλώσσα...

Gass: Οπωσδήποτε.

Ε.Μ.: So, what's the big deal? I glossa otan einai zontani, allazei... eite to theloume eite oxi... i eleytheria einai i mitera tis ekseliksis... Ama arxisoume ta kyrigmata, ti tha vgei?

Gass:
Τίποτα. Οπως εύστοχα τόνισε κι ο μεγάλος ποιητής, "αν είναι να'ρθει θε να'ρθεί, και στην κορυφή κανέλλα". Με εννοείτε?

Χ.Τ.: Αν θέλετε να μάθετε τι σημαίνει κήρυγμα (και όχι "κύρηγμα"...) δεν θα το βρείτε στην κουβέντα μας. Θα το βρείτε αν ανοίξετε την τηλεόραση στις 7 ή 8 το πρωί (η ώρα που ο άνθρωπος είναι αποδεδειγμένα πιο δεκτικός σε ιδέες και "προπαγάνδα"), και δείτε την γνωστή φίλη της ακόμη γνωστότερης θεούσας που προσπαθεί να προσηλυτίσει τον αγουροξυπνημένο Έλληνα στα πιστεύω του κυρίου Νιώτη!

[Ο φακός κάνει ζουμ στον Μπάμπη Νιώτη, ο οποίος σε έξαλλη κατάσταση δίνει το σύνθημα:]

Μ.Ν.: Πιάστε τους... Πιάστε τους και λιανίστε τους!

Στο στούντιο εισβάλλουν οι άνδρες της Sprachpolizei, ντυμένοι με στολές των SS. Συνοδεύονται από έναν Γκεσταπίτη με μαύρη πέτσινη καπαρντίνα, μαύρο πέτσινο καπέλο, και στρογγυλό γυαλί, καθώς και από ένα κουκουλοφόρο σπιούνο. Ο σπιούνος ψιθυρίζει κάτι στον Διοικητή του αποσπάσματος. Αυτός αμέσως δείχνει κάποιον απο το κοινό και φωνάζει:

Διοικ.: Πιάστε τον! Είπε από ανέκαθεν!

Οι άντρες του αποσπάσματος σημαδεύουν κάποιον στο πλήθος...

Ο Μπάμπης Νιώτης έχει εξαφανισθεί από το στούντιο της Πλάκας και μετά από μερικά λεπτά εμφανίζεται στο κεντρικό στούντιο ντυμένος Rambo, κρατώντας ένα τεράστιο πολυβόλο των 12.7 χιλιοστών, και συνοδευόμενος (αγκαζέ) από την τηλεπαρουσιάστρια Κανέλλα Λιάνη. Ένας άνδρας της Sprachpolizei στέκεται πλάι στον Μπάμπη Νιώτη και ξετυλίγει έναν αλεξανδρινό πάπυρο, από τον οποίο ο Καθηγητής διαβάζει, μπροστά στο τρομαγμένο κοινό, τους λιπόθυμους συζητητές και το συγκλονισμένο τηλεοπτικό ακροατήριο:

Μ.Ν.: Το γλωσσικό αδιέξοδο αντιμετωπίζεται μόνο με δυναμικές λύσεις. Ήρθε η ώρα της αφυπνίσεως! Ας βοηθήσουμε να ξημερώσει μια καινούργια μέρα για την πατρίδα μας, για τον πολιτισμό μας, για την ψυχή της Ελλάδας!

Κ.Λ.: Δεν είμαστε κινηματίες! Δεν είμαστε τρομοκράτες! Δεν ήρθαμε για να κηρύξουμε τη βία! Τα πραγματικά μας όπλα είναι η θέληση, η επιμονή και η πίστη! Η πίστη στην ανάγκη να συνεισφέρουμε όλοι μας, ο καθείς με τον δικό του τρόπο.

Λ.Θ.: Ναι, τρομοκράτες! Οταν ήμουν στη Μύκονο είχε έρθει ο αρχηγός της 17 Δεκέμβρη να με απειλήσει, αλλά μελέτησα την λέξη τρομοκράτης και έπεσε το ταβάνι πάνω του.

(Κοινό μουρμουρώντας: Τον γκαντέμη, ούτε ο Μητσοτάκης - με το άκουσμα της λέξης, μερικά φώτα καίγονται).

Κ.Λ.: [Κοιτώντας στην κάμερα] Βιβλιοπώλες: μπορείτε να βοηθήσετε! Προβάλλετε εκείνα τα βιβλία, εκείνες τις εφημερίδες, εκείνα τα περιοδικά που αξίζει να διαβαστούν. Κολλήστε αυτό εδώ το αυτοκόλλητο [η κάμερα ζουμάρει σε αυτοκόλλητο με σήμα την κουκουβάγια] στα έντυπα που σέβονται την ελληνική γλώσσα. Ο κύριος Νιώτης θα εκδίδει κάθε μήνα τον σχετικό κατάλογο (index).

Μ.Ν.: Κομπιουτεράδες: μπορείτε να βοηθήσετε! Κολλήστε αυτό το αυτοκόλλητο στους υπολογιστές σας. [Η κάμερα ζουμάρει - συγγνώμη, εστιάζει - σε αυτοκόλλητο με το λογότυπο: "Greeklish: Όχι, ευχαριστώ!"]. Κυκλοφορεί και ως ετικέτα για τις δισκέτες σας, και σε ηλεκτρονική μορφή για να το στείλετε παντού με e-mail.

Gass: Εγώ, μια και η ιδιότητα μου, έμπορας πλανητών, μου επιτρέπει να έχω τεχνικές γνώσεις, μπορώ να σας βεβαιώσω ότι είναι δυνατή η κατασκευή ειδικού πρωτοκόλλου (θέλω να το πω MNP666gr), που θα καταρίπτει αυτόματα (ή και αφτόματα) ντατικές μεταφορές σε greeklish. Τα ντάτας κατόπιν θα εξαγνίζονται, θα συμπιέζονται, θα διορθόνωνται, θα σιδερώνονται, και θα παραδίδονται στα Ελληνικά. Υλοποιήσιμο τόσο σε hardware όσο και σε software.

Κ.Λ.: Ευρωβουλευτές: μπορείτε να βοηθήσετε! Η δραστηριοποίηση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την σωτηρία ΚΑΙ της δικής μας γλώσσας. Η οργάνωση "Βαβέλ", με συμμετοχή διαπρεπών φιλολόγων και ευρωβουλευτών από όλες τις χώρες της ΕΟΚ, αγωνίζεται για την αντίσταση απέναντι στην δικτατορία της αγγλικής γλώσσας! Στον αγώνα μας συμμετέχουν και οι αυτονομιστές Ουαλλοί και Σκωτσέζοι. Ετοιμάζουμε τηλεοπτικό ημίωρο με παντομίμα, που θα προβληθεί στο Euronews και θα ευαισθητοποιήσει την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη για τα γλωσσικά προβλήματα και για την δυνατότητα που έχουμε να συνεννοηθούμε χωρίς να καταφύγουμε στην αγγλική γλώσσα.

Λ.Θ.: Ολους: Μάθετε Ελληνικά να γίνετε Ελληνες, να διατάζετε την ύλη, να βρίσκεστε την μία στιγμή εδώ, την άλλη στο φεγγάρι και ταυτοχρόνως στην Κίνα, πάνω στο πουλί του Ουρανού. Το ένα μάτι σας θα είναι στην Αίγινα, το πόδι σας στον Ειρηνικό ωκεανό και το πουλί σας στην Κίνα, τρίτο βουνό δεξιότερα από αυτό του Ουρανού. Έροσθω.

Gass: Κι εγώ θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τα ψάρια.

[Ξαφνικά οι οθόνες κάνουν "νερά" και μετά από λίγο στους δέκτες εμφανίζεται ο Ερνέστος Μανάβης, που έχει καταφύγει στο στούντιο του Συντάγματος. Είναι ντυμένος Βελουχιώτης με φυσεκλίκια, αμπέχωνο και -προφανώς ψεύτικη- γενειάδα. Η κάμερα εστιάζεται σε ένα φύλλο χαρτιού που κρατά στα χέρια του. Πρόκειται για προκήρυξη γραμμένη σε Greeklish και υπογεγραμμένη από την αντιστασιακή οργάνωση ELAS. Όπως αναφέρει μεταξύ άλλων το κείμενο, "to onoma tis organwsis einai to onoma tis patridas mas, epitides anorthografo, symvolika, ws elaxisti praksi antistasis stous diktatores tis glossas pou simera ekanan to proto tous xtypima".]

[Λίγα λεπτά έχουν περάσει και ο κ. Ερνέστος συλλαμβάνεται μέσα στο στούντιο από πλήθος αστυνομικών, τροχονόμων, ντεντεντέκτιβζ και ελαιοχρωματιστών-γλωσσολόγων]