Για όσους θυμούνται τους, έστω και βραχύβιους, κόουτς της μεγάλης κόκκινης ομάδας...  Ο μικρός Κόλια στους ώμους του γενειοφόρου"θείου"... | = | ||
Ο Κόλια και (ο θρύλος) το... βιολί του
Η (ΧΑΜΕΝΗ) ΥΠΟΘΕΣΗ
Τον καιρό του ψυχρού πολέμου, ένας βετεράνος ανατολικογερμανός μαέστρος δραπετεύει μια βροχερή νύχτα μαζί με 22 επιφανείς σολίστες στο Δυτικό Βερολίνο, φορώντας ένα σακκάκι που στάζι και κρατώντας απ'το χέρι τον μικρό ανιψιό του Κόλια, τον οποίο προορίζει για "πρώτο βιολί" σ'αυτήν την ιδιότυπη "ορχήστρα". Μετά από μια αποτυχημένη συναυλία στο Λεβερκούζεν, μουσικοί και μαέστρος εξαφανίζονται, αφήνοντας μόνο του τον μικρό Κόλια, "λίγο έξω απ'το σταθμό", να παίζει βιολί για να βγάλει τα ναύλα του. Πολλοστή διασκευή της συγκινητικής ιστορίας. Το παίξιμο του μικρού Κόλια είναι εφάμιλλο προηγούμενων πρωταγωνιστών όπως του μικρού Παναγιωτάκη (του νεαρού από τα Λεμονάδικα), του ιταλού Αλμπερτίνο (με την χαρακτηριστική καπαρντίνα) και βέβαια του τετραπέρατου σερβοβόσνιου Ντούσαν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου