Α-περιοδικό Φαινόμενο!

Η λάσπη (η) κυκλοφόρησε σε 27 αντίτυπα το 1995 και αναρτάται στο διαδίκτυο από το 1996.

Η κανονική ιστοσελίδα www.laspi.gr τελεί υπό ανανέωση. Το παρόν ιστολόγιο laspii.blogspot.com φιλοξενεί προσωρινά υλικό της λάσπης (της).

Ο Μανώλης Λαμπράκης ήταν ο πρώτος ηλεκτρονικός αρχισυντάκτης της λάσπης (της) και μέλος της αρχικής ομάδας μαζί με τους Γιάννη (Yanko) Δημητρόπουλο και Αλέξανδρο (Zakman) Ζάκκα. Οι δύο τελευταίοι συνεχίζουν από κοινού με τον Θεόφιλο (Βολταίρο) Παπαδόπουλο ως αρχισυντάκτες. Σημαντική η διαχρονική συμβολή τακτικών συνεργατών όπως ο Μάνος (Hero) Ρούδας, ο Κώστας (Gass) Χαρβάτης και ο BKJ, καθώς και πολλών ακόμη έκτακτων.

Το καλοκαίρι του 2002 το παιχνίδι Τρομο-Πάκμαν της λάσπης (της), εμπνευσμένο από την εξάρθρωση της 17Ν, έγινε διάσημο στο πανελλήνιο. Πολλά κείμενα και παιχνίδια της λάσπης (της) έχουν αναδημοσιευτεί σε ιστοσελίδες ή μαζικά email. Το πιθανότερο είναι ότι κάποια στιγμή μας έχετε διαβάσει ή παίξει χωρίς να το γνωρίζετε!

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

R.I.P. Gore Vidal

Πριν από χρόνια, αποκαλύπταμε τις πραγματικές ρίζες του Γκορ Βιντάλ. 

Σήμερα μάθαμε για το θάνατό του και θυμίζουμε το αποτέλεσμα της έρευνάς μας.  

Ο αμερικανός συγγραφέας και διανοούμενος Γκορ Βιντάλ δεν είναι μακρινός ξάδελφος του πρώην αντιπροέδρου Αλ Γκορ, όπως εσφαλμένα πιστεύουν κάποιοι κοσμικογράφοι. Πρόσφατη έρευνα που πηγαίνει 12 γενιές πίσω καταδεικνύει με ατράνταχτα επιχειρήματα ότι η περίτρανη δήθεν συγγένεια των δύο επιφανών ανδρών είναι τόσο πραγματική όσο και εκείνη της βασίλισσας Ελισάβετ με τον …Τζώρτζ Μπους. Η δική μας έρευνα πήγε ακόμη πιο πίσω και ανακάλυψε ότι η ιστορία της οικογένειας Βιντάλ ξεκινάει από την ενετοκρατούμενη Κρήτη. Ο Ευτύχης Βιδαλάκης, από το Μουστάκο του σημερινού νομού Χανίων, πήρε μέρος με τον χριστιανικό στόλο στη ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571, με πλοιάριο που ναυπήγησε με τα ίδια του τα χέρια! Για τις υπηρεσίες που προσέφερε, ο Δόγης της Βενετίας τον επιβράβευσε με την ενετική υπηκοότητα και με μόνιμη, κληρονομικώ δικαιώματι δουλειά στο Γραφείο Τύπου της θρυλικής πολιτείας. Οι απόγονοι του Ευτύχη κράτησαν αυτή τη θέση μέχρι την ιταλική ενοποίηση του 19ου αιώνα, με την οποία ξηλώθηκε όλη η βενετσιάνικη γραφειοκρατία. Ο άνεργος Εουτζένιο Βιντάλ μετανάστευσε στη Νέα Υόρκη αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Για καλή του τύχη βρήκε γρήγορα δουλειά σαν γραφέας. Ο Γκρέγκορυ (Γκορ) Βιντάλ, δισέγγονος του Εουτζένιο, κρατάει ζωντανή όχι μόνο την οικογενειακή παράδοση του γράφειν, αλλά και το ανήσυχο και αδούλωτο κρητικό πνεύμα. Δυστυχώς γνωρίζει ελάχιστα ελληνικά. Μόνο σε κάποιες στιγμές ευθυμίας, πίνοντας ρακή με ελληνοαμερικανούς φίλους του, έχει ακουστεί να φωνάζει "Πονάνε, ωρέ, τα παλικάρια;", με άπταιστο κρητικό accent...