Η Κοινωνική Θεωρία της Σχετικότητας (The Social Relativity Theory)

Με αφορμή τους ισχυρισμούς εκδότη, ότι ο τίτλος "Κλικ" αποτελεί προϊόν μεγαλειώδους έμπνευσης του Πέτρου Κωστόπουλου, επαναδημοσιεύουμε άρθρο που γράφτηκε τον καιρό που μεσουρανούσαν τα περιοδικά lifestyle, στην κατακλείδα του οποίου παρατίθεται εκπληκτική εικαστική τεκμηρίωση των ενστάσεών μας...


Η Κοινωνική Θεωρία της Σχετικότητας

 
(The Social Relativity Theory)



Το κοινωνικό άπειρο εκτείνεται απεριόριστα ένθεν κι εκείθεν του κόσμου τούτου, τείνοντας να προσεγγίσει τη νιοστή τιμή του, χωρίς όμως να το καταφέρνει εξαιτίας της εγγενούς εντελέχειάς του, που υποτροπιάζει αφειδώλευτα και διασπά την κοινωνική ύλη σε μικρές ποσότητες ασυνειδησίας και αντεστραμμένου εδωνά.

Η κοινωνική θεωρία της σχετικότητας βρίσκει την τέλεια εφαρμογή της στην Ελληνική πραγματικότητα, γεγονός που θα διευκολύνει τον αναγνώστη στην κατανόηση των πορισμάτων της μακροχρόνιας έρευνας.

Η εν λόγω λοιπόν θεωρία περιγράφεται σε τρεις κυρίως παραμέτρους, οι οποίες και συναποτελούν τις κατεξοχήν εκφάνσεις της, χωρίς αυτό ν'αποκλείει την εμφάνιση ετέρων απορρεουσών συνισταμένων.

1. Το "σχετικό με όλα" άτομο

Κατά την πρώτη εφαρμογή της θεωρίας της κοινωνικής σχετικότητας, το άτομο νιώθει, ή έχει πειστεί για τούτο, πως είναι σχετικό με όλα. Πιστεύει πως κατέχει επαρκή γνώση για κάθε χώρο του επιστητού, αν και τις περισσότερες φορές διεκδικεί την αυθεντία. Το σημαντικό είναι πως το άτομο στην περίπτωση αυτή δεν πτοείται ούτε από αδιάσειστα επιχειρήματα, ούτε από την εμφάνιση ατράνταχτων ντοκουμέντων, απλώς υπακούει σε μια Καντιανού τύπου εμμονή στις αρχές του.

Συνεπεία όλων αυτών, η Ελληνική κοινωνία έχει κατακλυστεί από ειδήμονες και εμπειρογνώμονες. Βέβαια, ο μεγαλύτερος συνωστισμός παρατηρείται στα τέσσερα πιο προσφιλή και διαδεδομένα στο ευρύ κοινό θέματα, ήτοι στην πολιτική, την οικονομία, τον αθλητισμό και την ιατρική. Είναι στ'αλήθεια εκπληκτικό το εύρος των απόψεων, αλλά πολύ περισσότερο η θρασύτητα με την οποία ξεστομίζονται. ’νθρωποι του κοινού νοός (ή και κάτω απ'αυτόν) να μιλούν για την αναγκαιότητα της ελεύθερης αγοράς, άνθρωποι της λαϊκής να αγορεύουν για τις τάσεις του πληθωρισμού. Μεσήλικες, γυναίκες και ολικά άσχετοι προς την άθληση να προτείνουν το τάδε αντί το δείνα σχήμα επίθεσης στον προπονητή της εθνικής ομάδας μπάσκετ, και το τραγικότερο, αφελείς να συστήνουν φάρμακα και συνταγές εν είδει γιατρού και δη εξειδικευμένου σε όλα!!

Καταλυτικό βεβαίως ρόλο στη δημιουργία αυτής της ψευτοπαντογνωσίας διαδραματίζει η τηλεόραση και η προβολή αυτού του είδους συνεντεύξεων και συνομιλιών (βλ. μονολόγων).

2. Τα connectia

Στη δεύτερη παράμετρο της θεωρίας της κοινωνικής σχετικότητας υπάγονται οι σχέσεις, δηλ. οι διασυνδέσεις, τα connectia όλων των εν Ελλάδι κατοικούντων, προς εξέχοντα πρόσωπα του δημόσιου βίου, της πολιτικής και δη της στρατιωτικής ηγεσίας. Τις πιο πολλές φορές βέβαια οι σχέσεις αυτές παραμένουν ατελέσφορες, έχοντας ωστόσο παίξει το παιχνίδι τους: Να δώσουν ελπίδες σε κάποιον φαντάρο για μετάθεση, να υποσχεθούν πρόσληψη στον δημόσιο τομέα και, πάνω απ'όλα, να εισπράξουν κάποιοι ψήφους στην πολιτική κονίστρα.

’ρα, το πιο συχνά, αυτοί που ωφελούνται από τις σχέσεις αυτές δεν είναι αυτοί που υποθετικώς και υποσχετικώς λαμβάνουν, αλλά αυτοί που υποθετικώς και υποσχετικώς δίνουν, και που στην ουσία όμως είναι οι που εισπράττουν τους ψήφους και την εύνοια.

3. Μη ανεκτά

Τρίτη παράμετρο της θεωρίας αποτελεί η διαπίστωση πως στην Ελλάδα όλα είναι σχετικά και για αυτό μη ανεκτά!! Δεν υπάρχει τομέας που να λειτουργεί με διαφάνεια, όλα είναι θαμπά και δυσνόητα εκτός απ'την κρυστάλλινη βεβαιότητα πως μόνο με το "λάδωμα" και το φακελλάκι μπορείς να δεις στον ήλιο μοίρα. Στ'αλήθεια, ο μόνος νόμος που δείχνει να λειτουργεί ακόμη με πληρότητα και ισότητα είναι αυτός της βαρύτητας!! Αλλαχού επικρατεί το χάος. Εάν διαπράξεις το Α αδίκημα θα αντιμετωπίσεις την Β ποινή, εκτός και μπορέσεις να λαδώσεις τον Γ δικαστή και επιτύχεις την Δ ποινή, που με καλή διαγωγή και αίτηση χάριτος θα μεταφραστεί σε Ε χρόνια φυλάκισης - ε, και που σκότωσες δεν πειράζει, ήσουν εν βρασμώ ψυχής, πήγαινε γυρεύοντας, σε τυραννούσε μια ζωή, κ.λπ.

Συνελόντι ειπείν, η οντική διαφορά μεταξύ του είναι και του όντος εν αναφορά προς το απαύγασμα της αλγεβρικής εντροπίας, προσιδιάζει σε έναν δυτικού τύπου διαλογισμό, με τη βεβαιότητα ότι όσο μεγαλώνει η ταχύτητα της διόρασης, τόσο βαραίνει η συνειδησιακή μάζα και διολισθαίνει σε απειράριθμα διαστήματα παλιννόστησης και πριαπισμού.



Όλα είναι σχετικά...

Ποια τα connectia ανάμεσα...

Στον ελληνικό τύπο...

Και στον φλαμανδικό τύπο...;